ครอบครัวของผม....ถูกฆ่าทิ้งหมด เพราะเนตรเพียงเนตรเดียวนั้น นำหายนะ มาสู่ตระกูลของผม...
'อุจิวะ'
.
.
.
.
พ่อของผมบอกว่า เนตรนั้นเป็นเนตรที่พระเจ้ามอบให้มากับกระตูลเราเท่านั้น เป็นเนตรที่สามารถฆ่าคนได้ถ้ารู้วิธีให้มัน
ทุกๆคนรู้จักมันในชื่อ'เนตรสังสาระ'
ผมเองก็ไม่เข้าใจว่ามันมีดีตรงไหน?
พ่อของผมมีเนตรนั้นไว้ในครอบครอง.. ตอนนี้ตระกูลของผมถูกฆ่ากันไปเกือบหมด เหลือแค่..ครอบครัวของผมเท่านั้น
ผมแทบจะไม่รู้เลยว่าชีวิตต่อไปในอนาคตของผมจะต้องรักษาเนตรนั้นด้วยชีวิตเหมือนกับพ่อหรือเปล่า
จนมาวันนึง... พ่อถูกโจมตีจากพวกที่คิดจะครอบครองเนตรนั้น
พ่อหนีพวกมันและใส่เนตรนั้นให้อิทาจิ...
'อุจิวะ อิทาจิ' พี่ชายที่แสนดีของผม...
กลับมาหาผมพร้อมกับตาข้างซ้ายที่เป็นเนตรสังสาระ
"พี่..."
ผมตกใจที่เห็นแบบนั้นและผมก็รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป...
_
อิทาจิโผลเข้ากอดซาสึเกะอย่างแรง
_
"พี่ขอโทษ"
อิทาจิบอกแบบนั้นก่อนทีาผมจะน้ำตาไหลออกมา
....
พ่อของผมถูกฆ่า แม่ที่ตามไปช่วยก็ถูกฆ่าไปด้วย
เหลือแค่ผม...กับพี่..... อิทาจิสอนผมให้รู้จักต่อสู้มาโดยตลอด
จากวันนั้นมาก็8ปีมาแล้ว..
อิทาจิได้ให้เนตรสังสาระนั่นกับผม ก่อนที่เขาจะพาผมไปที่บ้านเล็กๆหลังหนึ่ง
"ทำไมถึง-"
"นี่คือที่ลับที่พี่สร้างเอาไว้ คัมภีการใช้เนตรนี้ อยู่ที่อุซึมากิ นารูโตะ พวกมันกำลังตามพี่มา ต้องเข็มแข็งให้ได้นะซาสึเกะ"
อิทาจิกอดผมแน่นๆก่อนจะจากไป
ผมต้องใช้ชีวิตอยู่คนเดียวแบบหลบๆซ่อนๆ นอนไม่เป็นที่ ระวังตัวตลอดเวลา มา2ปี
ตอนนี้ผมอายุ27แล้ว ผมก็ยังใช้เนตรสังสาระนี่ไม่เป็นอยู่ดี คัมภีก็อยู่กับใครไม่รู้ รู้แต่ชื่อ เป็นใครอยู่ที่ไหนก็ยังไม่รู้
และผมก็ไม่อยากจะใช้ชีวิตอยู่แบบต้องหนีไปตลอด... ผมจึงตัดสินใจ... ออกตามมาคนที่ชื่อ'อุซึมากิ นารูโตะ'
และอิทาจิก็เคยบอกเอาไว้ว่าถ้าใช้ไม่เป็นจะเป็นโทษต่อร่างกายด้วย.. ซึ่งนั่นอาจะถึงขั้นตายได้...
End....
ความคิดเห็น